در صورتیکه قبل از کاشت ایمپلنت بررسی های دقیق از لحاظ وجود استخوان کافی، فضای مزیو دیستالی و اکلوزالی کافی (از لحاظ عرضی و همینطور با دندانهای فک مقابل) ، وجود یا عدم وجود لثه چسبنده صورت گیرد و توسط شخص متخصص در محل صحیح انجام شود، عوارضی ندارد. بررسیها شامل معاینه دقیق، بررسی رادیوگرافی پانورامیک و CBCT است.
مانند هر جراحی دیگر، درد مختصر بعد از کاشت ایمپلنت و تورم جزئی طبیعی است. این عوارض عادی بوده و جز مشکلات و معایب ایمپلنت در نظر گرفته نمیشود.
کاشت ایمپلنت در محل نامناسب دهان ممکن است عوارضی از نازیبایی تا حتی عدم فانکشن و عدم امکان انجام پروتز بر روی ایمپلنت کاشته شده را داشته باشد. آسیب به ایمپلنتها پس از تحویل پروتز به علت عدم تعیین صحیح تعداد ایمپلنتها :
1. خارج شدن روکش ایمپلنت
2. شل شدن پیچ اباتمنت
3. لق شدن روکش ایمپلنت
4. شکستگی پروتز و شل شدن پیچ داخلی ایمپلنت
5. شکستگی بدنه ایمپلنت
6. عفونت
1. لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت
2. درد بعد از جراحی کاشت ایمپلنت دندان
3. تورم بعد از گذاشتن ایمپلنت
4. خونریزی خفیف بعد از جراحی
5. بیحسی گوشه لب
چه نکاتی را باید برای جلوگیری از عوارض ایمپلنت دندان رعایت کنیم؟
معاینات دوره ای توسط دندانپزشک متخصص پس از کاشت ایمپلنت و انجام پروتز الزامی میباشد. با اینکه ایمپلنت مانند دندان طبیعی پوسیده نمی شود ولی ارتباط مستقیم با بافتهای زنده (استخوان و لثه) داشته و در نتیجه در معرض بیماری قرار دارد. همچنین مشکلات لثه ای در اطراف ایمپلنتها سریعتر از دندانهای طبیعی فرد ایجاد شده و کندتر از آنها به نتیجه میرسد. در نتیجه نگهداری مناسب و رعایت بهداشت کامل یکی از عوامل ضروری در حفظ ایمپلنتها میباشد.
این یک اتفاق بسیار نادر و جبران ناپذیر پس از درمان بوده که معمولا بر اثر فشار بیش از حد و یا پروتز نامناسب دندان که فشار ها را از مرکز اطراف منتقل کند ایجاد شده است. معمولا در این حالت درمانی جز خارج کردن ایمپلنت توسط جراحی مخصوص و کاشت مجدد ایمپلنت در ناحیه وجود ندارد.لذا در صورتی که ایمپلنت دندانی شما در دهان، دچار دردهای مکرر و یا ناراحتی زیاد هنگام جویدن میشود، باید حتما توسط متخصص مربوطه مورد معاینه قرار گیرید.
• درد و احساس ناراحتی
• کبودی اطراف ناحیه عمل شده
• تورم صورت و لثه
• خونریزی خفیف پس از عمل جراحی
• پس زدن ایمپلنت
• نیاز به تعویض تاج دندان ایمپلنت
یکی از معایب کاشت ایمپلنت که روی انتخاب روش درمان از لحاظ بیماران مهم است این است که بیمه های درمانی کاشت دندان به روش ایمپلنت را پوشش نمیدهند و فقط ممکن است برخی از بیمه های تکمیلی بخشی از هزینههای آن را تقبل کنند. اما میزان پرداخت آنها نیز بسیار ناچیز میباشد. این عدم پوشش دهی بیمه تاثیر بسیار زیادی در تصمیم گیری افراد برای استفاده از روش ایمپلنت دندان دربر دارد چون بیماران مجبورند بخش اعظمی از هزینههای مربوط به کاشت دندان را از جیب پرداخت کنند که مبلغ ناچیزی هم نمیباشد.
ایمپلنت دندان توسط یک تیم پزشکی انجام میشود به طوری که یک پزشک جراح، عمل جراحی را انجام داده و پزشک دیگر تاج دندانی را می سازد. مشکل این است که بیماران تمایلی به مراجعه به پزشکان و مراکز درمانی مختلف ندارند چون از یک طرف هزینه های آنها را بیشتر کرده و از طرف دیگر پیدا کردن متخصص مجرب در هر زمینه کار راحتی نیست.البته کلینیک ایمپلنت ها این مسئله را حل کرده و تیم متخصص و کاملی را جهت انجام ایمپلنت دندان گردهم آورده است به طوری که شما در صورت مراجعه به کلینیک ایمپلنت ها برای انجام ایمپلنت نیازی به مراجعه به هیچ کلینیک دیگری ندارید و تمام امور مربوط به کاشت ایمپلنت دندان برای شما انجام میشود.
• عفونت در محل کاشت ایمپلنت
• میکرو جابجایی ایمپلنت
• عدم تراکم استخوان کافی
• واکنش های آلرژیک
• عدم پیروی از دستورات پزشک
منبع:سایت دکتر علی سجودی
ایمپلنت درمانی است که جایگزین دندانهای از دست رفته میشود. اما در زمان کاشت ایمپلنت فک و لثه بیمار باید شرایطی داشته باشد که این عمل روی آن قابل انجام باشد. به عنوان مثال، میزان تراکم استخوان لثه و استحکام آن بسیار مهم است. در صورت از دست دادن دندان به هر دلیلی، ممکن است با مراجعه به دندانپزشک و درخواست کاشت دندان و ایمپلنت با مخالفت رو به رو شوید.
پیش از این که عمل کاشت ایمپلنت برای هر بیمار انجام بگیر، استخوان فک باید به طور کامل رشد کرده باشد.
معمولا رشد کامل استخوان فک، اواخر نوجوانی یا حتی در سالهای اولیه جوانی اتفاق میافتد.
بنابراین ایمپلنتولوژیست معمولا عمل کاشت ایمپلنت دندان را برای افراد زیر ۱۷ سال انجام نمی دهد. البته پاسخ به این سوال که "آیا در هر سنی می توان ایمپلنت دندان انجام داد" نیاز به بررسی دقیق تری دارد.
طبق آکادمی دندانپزشکی آمریکا، نیمی از زنان و مردان با سن بالای ۶۵ سال حداقل یک دندان خود را از دست داده اند. که موجب می شود کاندید مناسبی برای انجام عمل جراحی کاشت دندان باشند. در حال حاضر بیماران بسیاری با سنین بیش از ۸۰ و ۹۰ سال از دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت استفاده می کنند و کاملاً راضی هستند. بنابراین در صورتی که پیش از ایمپلنت سلامت عمومی بدن افراد به طور کامل بررسی شود و تراکم استخوان بیمار به اندازه کافی باشد دلیلی ندارد که جراح بخواهد سالمندان را از انتخاب روش ایمپلنت دندان منع کند. در حقیقت سالمندانی که با دندانهای مصنوعی متحرک سالهاست که دست و پنجه نرم میکنند میتوانند به راحتی آنها را با ایمپلنتهای دندانی ثابت و دائمی جایگزین نمایند.
برای تعیین این که آیا یک بیمار نوجوان برای انجام ایمپلنت دندان آماده است یا خیر ایمپلنتولوژیست از عکس اشعه ایکس استخوان فک استفاده می کند تا مشخص شود که آیا به طور کامل برای انجام عمل جراحی رشد کرده است یا خیر .معمولاً جراح اجازه والدین افراد زیر ۱۸ سال را نیز که تمایل به جایگزین کردن دندان از دست رفته با روش ایمپلنت دارند؛ می گیرد.
این مقاله را هم مطالعه کنید:شرایط لازم برای کاشت ایمپلنت دندان
انتخاب سن مناسب در این قشر بسته به نظر دندانپزشک و بررسی تصاویر رادیوگرافی و ... است. در کل افراد جوان باید تا سن ۱۸ سالگی صبر کنند تا سیستم فک و استخوان ان ها به رشد کافی برسد.
حال سوال این است زمان مناسب برای کاشت دندان چه زمانی است. بهترین زمان، زمانی است که جوش خوردن ایمپلنت میسر تر باشد. جوش خوردن دقیق ایمپلنت باعث موفقیت درمان کاشت دندان می شود. بنابراین پس از فقدان دندان از دست رفته بهترین زمان کاشت دندان است و بایستی بیمار سعی کند در کوتاهترین زمان ممکن نزد دندانپزشک مراجعه و اقدام به کاشت ایمپلنت نماید.
لازم به ذکر است برخی مشکلات جانبی جهت ایمپلنت دارند. به عنوان مثال کسانی هستند که استخوان فک فرسوده داشته و با مشکلات فکی همراه هستند و یا کسانی هستند که در محل ایمپلنت کیست دارند.این افراد نیاز به یک پروسه ۳ الی ۴ ماهه درمان تکمیلی دارند.
بهترین سن جهت ایمپلنت، سنی است که در آن استخوان فک به رشد کامل خود دست یافته باشد. چراکه تغییرات رشد فک باعث تغییرات در ابعاد شده که دندانپزشک این را در نظر می گیرد. ایجاد تناسب دندانی بین دندانها و ایمپلنت از تخصص متخصص ایمپلنت بوده و دندانپزشک ایمپلنت دندان بهترین چهارچوب را جهت کاشت دندان انتخاب می کند.
جهت جوش خوردن ایمپلنت هم زمان جوش خوردن دندانهای مختلف متفاوت است. به عنوان مثال زمان جوش خوردن در فک پایین سه ماه و فک بالا پنج ماه است.
منبع:سایت دکتر علی سجودی